Hiçbir nesne yoktan var, vardan yok olmaz...

Hiçbir nesne yoktan var, vardan yok olmaz...
Bu deyimin anlamı, doğanın veya varoluşun sürekliliğini ifade eder. 

Hiçbir nesne yoktan var edilemez, var olan da yok edilemez. Çünkü maddesel Dünyanın sürekliliğini ve doğal yasaların yani doğal olarak belirlenmiş temel ilkelerin kurallarıdır. 

Dolayısıyla evrende her nesne zerreden meydana geldiğini, zerrenin ise sonsuz olduğundan ötürü özüne dönüşümüdür, bütünleşmesidir ve tekerrür halidir. 

Enerjiyi düşünelim.
Enerji yoktan var edilmediği gibi, yok da edilemez. Ancak şekil değiştirir. Zerreden farklı şekillerde yeni zerreler üretilebilinir. Ancak üretilen zerrelerin özü birdir. Heran kendi özüne veya eski haline dönüşebilir. 

Tüm yaratıklar, hepisi kendi özünde gizlidir. Ağaç kendi çeğirdeğinde, ot kendi kökünde, tahıl kendi tohumunda, insan kendi spermasında yani canlı yaratıklara ait üreme hücresinde, vs. saklıdır. 

Dolayısıyla günlük deneyim, bilimsel gözlem ve felsefe boyutuyla, büyük bir öneme sahiptir. Özünden gelen tekrardan özüne, aslına döner. Her nesnenin bir aslı vardır.   

Ağaç çiçek açar, çiçek meyve olur. Meyve tohum olur, toprağa düşer ve yeniden ağaç olur. Görüldüğü gibi bu bir döngüdür, kendi kendini yenilemesidir. Doğa, kendi kurallarıyla uyumlu bir sistem olduğu için hiçbir nesneyi yoktan var etmez ve yok etmez. Ancak sürekli değişim halinde olduğundan ötürü yeni bri sıfatta, yeni bir formda, yeni bir şekilde zuhur ederek kendini yeniler. 

Algı boyutunda hiçlik olarak kabul gören, akıl boyutunda ise varlığı söz konusudur. Çünkü yok olmadan var olmak mümkün değildir veya inkar etmeden kabul etmek mümkün değildir. 

Tıpkı Allah’ın evreni veya kainatı zorunlu varlık olarak değil, mümkün varlık olarak yaratığı gibidir. Bilinmek istediği için, zuhur etmiş ve gerek duyduğu için de yaratmıştır. Çünkü bir nesne yarattıldığı zaman onun yaşaması için gerekli imkanları da yaratılması gerekir. 

 O zaman diyebiliriz ki var olan her nesnenin bir aslı yani kaynağı vardır. Varlık veya varoluş, sürekli bir dönüşüm halidir ve kendini sürekli farklı boyutlarda, şekillerde, sıfatlarda yeniler. Aynı zamanda hiçlik, bir yokluk değildir. Varoluşun ötesi, aslına dönüşüdür. 

Bunun gerçeği de yaratılan ve yok olan her nesne başlangıç veya son değildir. Bir oluşum, bir dönüşüm içinde olmasıdır. 

Sonuç itibariyel her nesne, bir amaç için yaratılmıştır. Yukarda da belirtiğimiz gibi çekirdeğin amacı, ağaç olmatır. Bunun içinde ağaç çiçek verir, çiçek meyveye döner, meyve tohum olur ve tohum toprağa düşer tekrardan ağaç olur. Görüldüğü gibi çekirdek, içsel bir potansiyelli gerçekleştirmek için dönüşümü sağlar. 

Her nesne, geldiği öze geri döner ve onunla tekrardan bütüleşir. Bunun en güzel örneği dünyadaki su döngüsüdür.  

Su buharlaşarak atmosfere yükselir, yoğunlaşarak bulutları oluşturur ve sonrasında yağış halinde sıvı madde olarak yeryüzüne geri döner. Tekrardan buharlaşır, atmosfere yükselir, bulut olur ve sonrasında yine sıvı madde olarak yeryüzüne geri döner. Işte bu bir dönüşümdür, kendini yenilemedir ve kendi varlığını sağlamaktır.
Aşk ile, gerçeğin demine Huu… 

Ehli Beyt yazarı ve Seyyid Seyfeddin Ocağı evlatlarından,
=Seyyid Hakkı Azak=