Alevilerce orucu tutulmayan Ramazan’ın bayramını kutlamaları, gerçeği yansıtmıyor.

Alevilerce orucu tutulmayan Ramazan’ın bayramını kutlamaları, gerçeği yansıtmıyor.
Muaviye ve Yezid’e lanet okuyan, diğer tarfata Muaviye’nin uygulaması-icadı olan Şeker-Ramazan bayramını kutlayanlara çağrımızdır. 

Eğer Muaviye ve Yezide lanet getiriyorsanız o zaman, Şeker-Ramazan bayramını kutlamanız doğru değildir. Şayet Şeker-Ramazan bayramı kutluyorsanız o zaman Muaviye’ye, Yezid’e lanet okumanız doğru değildir. Diğer bir deyimle hem karşı ve hem de yandaş olmak, ikiyüzlülüktür.   

Alevilerin orucunu tutmadığı Ramazanın bayramını kutlamaları, tamamen bir çelişkidir. Çünkü şeker ve daha sonraları Ramazan bayramı diye adlandırılan bu bayramın; Ne islam dini ile, ne Muhammed Ali ile, ne Ehli Beyt ile ve nede Alevilerle hiç bir alakası yoktur. Bu bayram, Muaviye’nin uygulaması ve icadıdır. 

Bu uygulama; Şahı Merdan Ali’nin kiralık katil Abdurrahman Mülcemoğlu ve yardımcıları tarafından, Ramazan ayının 19’cu günü saldırıya uğramış ve Ramazan ayının 21’ci günü ise, Hakk’a yürümüştür. Şahı Merdan Ali’nin Hakk’a kavuştu, haberini alan Muaviye; „Çok şükür, çok şükür Ali’den kurtuldum, Ali’den kurtuldum“ naralar, çığlıklar atarak bir nevi sevince boğulmuştur. Işte Şahı Merdan Ali’nin ölümünden duyduğu olağan üstü bu sevincini halka, üç gün ve üç gece şenlik eşliğinde kutlama emrini verdirmiştir. 

Bu kutlamalar sokaklarda şeker dağıtılarak, davul-def çaldırarak, rakslar yaptırılarak görkemli bir eğlence yaptırılmıştır. Muaviye’nin, manevi huzur bulduğu ve aynı zaman da kendisinin Emevi kabilesinin tek güçlü hükümdarı olduğunu insanlara döne döne hatırlatılması için, bu eğlenceler tekrarlandırılmıştır. Böylece bu eğlenceler, ulusal bayram havasında kutlanarak ve daha kötüsü Muaviye’nin bu uygulaması islam dini adı altında, günümüz kadar getirilmesi sağlanmıştır. 

Ne Hz.Muhammed ve nede Ehli Beyt bu bayramı kutlamışlardır. Dolayısiyle Aleviler de bu bayramı kutlamazlar ve kutlamaları da doğru değildir. Iyi niyetten, hoşgörüden, adet yerini bulsun, hatır için, göstermelik olsun diye veya başka nedenlerden dolayı; Ehli Beyt düşmanı Emevi Arap Muaviye’sinin bayramını kutlamak, yol düşkünlüğüdür, suçtur ve kendi kendini asimile etmektir 

Ne yazık ki, salavat getirilip medet ve mürvet diledikleri Hz.Muhammed’in nesline kast eden Muaviye, Yezid ve diğer Emevi ileri gelenlerine „Hazret“ ünvanını verdirerek onları, yüceltikleri gibi ve yaptıkları ihanetleri ise, bayram adı altında kendilerini kutlamaktadırlar. 

Alevilerin Muhammed Ali’ye verdikleri ikrar, tevella ve teberra ikrarıdır. Pir Sultan Abdal deyimiyle; „Dönen dönsün ben dönmezem ikrarımdan, ikrarımdan dönüp yolumdan mahrum mu kalayım“ ilkesidir. Alevilerce bağlı kalması gereken de, bu ilkedir. 

Dolayısiyle Muaviye’nin uygulaması olan Şeker-Ramazan bayramı; Aleviler için, Şahı Merdan Ali’nin katledildiği bir metem günüdür. Emevi Arap Muaviye ve yanlıları açısından ise şenliktir, bayramdır.
=Seyyid Hakkı=